De vroedvrouw was in 1973 een soliste, die dag en nacht bereikbaar was voor haar zwangeren, soms een weekendje vrij of een korte vakantie. De tarieven waren laag. Werd je 65? Dan was er de AOW en als je geluk had kreeg je nog wat goodwill voor je praktijk. Dát was je oudedagsvoorziening van toen in die jaren. Samen met andere zelfstandige beroepsbeoefenaren werd bedacht: dit moet anders, er moet een pensioenfonds komen. En nu bestaan we dit jaar 50 jaar. Een halve eeuw. Een goed moment om terug te kijken en vooruit te kijken samen met u!
In 1973 werd SPV opgericht. Opdrachtgever was de NOV (later KNOV). Het pensioenfonds kreeg geld van de ziekenfondsen en zorgverzekeraars om alles op te starten en de eerste premie werd geïnd. In die tijd werd de premie (1 gulden per zorg) door de ziekenfondsen rechtstreeks aan het pensioenfonds betaald. Iedereen was solist, dus dit kon in die tijd ook makkelijk. Wel werd je geacht om van de cliënten die een particuliere verzekering hadden 1 gulden per zorg in het pensioenfonds te storten.
Inmiddels is dit veranderd. Zorgverzekeraars betalen de verloskundigen en in dit tarief zit ook de premie voor het pensioenfonds. Verloskundigen moeten deze premie zelf doorstorten naar SPV. Hierdoor voelt het voor veel verloskundigen alsof zij zelf de premie betalen, maar in feite betalen de zorgverzekeraars nog steeds de premie voor ons pensioen, hier is eigenlijk niks in veranderd.
Heel veel andere zaken zijn wel veranderd en ook nu zitten wij weer midden in een veranderende pensioenwereld.
Pensioen is nooit saai en aan de bestuurstafel is door de jaren heen altijd genoeg te bespreken geweest. Zo druk als het nu is, is het echter niet eerder geweest. Een nieuwe pensioenregeling komt er aan, en dat gaat niet vanzelf. Er is enorm veel werk te verzetten.
Gelukkig is er een bestuur dat zich hier ten volle voor in wil zetten, bijgestaan door kundige adviseurs. Er ligt een mooie uitdaging voor ons!
Het bestuur van SPV